Biz bu gezi yapmak zorunda çok arzu vardı. Yıllarca kafaya girdiğimizi söylesek abartmıyoruz ve bu fikir Interrail Balkanlar'ı gezin kimseyi baştan çıkarıyor!
Bu coğrafi bölgenin çatışmalarıyla büyüdük, anlamadığımız haber savaşlarında gördüğümüz küçüklükte büyüdük ve bugün bile bu bölge hakkında daha fazla bilgi sahibi olduktan sonra hala anlamıyoruz. Lety, "savaşçıların" tam hızda geçtiğini ve halkının gökyüzünün üzerindeki ses bariyerini kırdığını izledi; savaşçılar, biraz akıl sağlığını koymaktan çok çatışmayı daha da karıştırdı.
"Yeni bir şey yok," diye düşündü yerin en eskisi ... yıllar ve yıllar süren anlaşmazlıklar, savaş benzeri çatışmalar, dini anlaşmazlıklar, yoksulluk ve susuzluktan etkilenen bir bölge için yeni bir şey değil.
Bugün hala gündoğumu ve günbatımı var, akşam yemeği hala örme masa örtüleri olan masalarda hazırlanıyor ve servis ediliyor, çocuklar Balkanların kalbini gezdiğimiz trenlerden biri olarak durmadan okula devam ediyor ve hayat dolaşıyor. Fakat anılarda acı ve ıstırap yılları silinmedi, ne komünist binaların cephelerinde ne de ölenlerin soyadının bitip bitmediğine bakılmaksızın mezarları belirli yıllar tekrarlanan mezarlıklarda OV veya içinde IM.
Mermi, mayın, gözyaşı, çaresizlik, kaba bir karakter, geniş omuzlar ve bronzlaşmış ellerle diyar. Yarı gülümsemeler, dost köpekler, kırık ayakkabılar ve kalın paltolar ülkesi. Nostalji ülkesi, hatırlamak istemek ve istememek, iyi insanlar ve iğrenç eylemler. Utanç, gri gökyüzü, aynı zamanda kırmızı ve mavi ... ve ısı ülkesi. Buharlı çay ve kahve, çok tatlı tatlılar, zengin yemekler, misafirperverlik ve gerçek.
... Yarım aylar, haçlar ve yıldızlar diyarı ...
Olmuştur neredeyse iki ay geçirdik Balkan Yarımadası'nın çoğunu. Bu sefer gezi, başka vesilelerle yapmış olabileceğimiz gibi, burnumuzu kapatmadan ve gözlerimizi kapatmadan çılgın bir dalış değildi. Tamamen bu harika kültürün kapsamına girene kadar adım adım kendimizi tanıttık.
Her şey bir arabada, daha doğrusu bir istasyonda başladı: Gorizia'nın. Orada Elisa'yı BlaBlaCar ile tanıştık ve arabasında, çok güzel bir ülkeyi keşfetmek için çok güzel bir ülkeyi keşfetmek için Slovenya'nın ilk sınırını geçtik, ancak net bir fikre sahip olmak için çok az şey gördük. Geri geleceğiz.
Hırvatistan'ın turuna başladığımız saf kalp olan Zagreb'e giden otobüste yolculuk, kiraladığımız araba “Bugabante” ile sürprizden sonra şaşırttı.
Bu noktada su bizi zaten bele kapattı. Genellikle seyahatin en zor kısmı, pelendengues Olay çok daha hızlı gidiyor. Bu bizim bir sonraki varış noktamız olan Bosna'da oldu. Toplam gerçeklik banyo! Biz zevk ve onu hissediyorum, kucaklamak ve bunun için özlem.
Ve Sırbistan'da, düşüncelerimizin duvarını yıkıp doğrudan ruha giren başka bir parça olan “diğer kısım” ile tanıştık.
Belgrad istasyonundaki bir trende yatağımızı bir pislikle yatmak ve uyumak için yaptık ve böylece bir sonraki hedefimiz olan yolculuğun en büyük sürprizi olan Karadağ ile sınırı geçtik. Başkenti değil, ondan çok fazla çıkmadık (o şehirde çok daha fazla meyve suyu olduğundan şüpheliyiz), ama inanılmaz sahil.
Gevşemeden Arnavutluk'ta otantik çılgınlığa ya da daha doğrusu otantik çılgınlığa gidiyoruz. Biz geri döner, bu yüzden biz ...
Ve delilikten, rahatlamak için, bu durumda Makedonya'daki Ohri'nin bir gölünün suları yardımcı oldu. Yarı işlenmiş şehir olan Üsküp istasyonuna, yarım kalan bir trenle, bu çözülemez ülkenin kalbini geçiyoruz.
Bir sonraki adımımız başkenti Sofya'da bulabileceğimiz büyük bir ülke olan Bulgaristan oldu. Burada, gri ve yağmurlu bir günde, neredeyse hiçbir şeye sahip olmayan ve yine de hepsine sahip gibi görünen kadınla karşılaştık. Gülümsemesi ona ihanet etti.
Yolculuk sona ermişti, Balkanlar bize çok yoğun bir zaman vermişti. Bu noktada, Balkanlar'daki interrailimize son vermeden önce kuzeye gitmeye ve Orta Avrupa'nın en çok ziyaret edilen üç kentini iyi bir şekilde anlatmaya karar verdik: Budapeşte, Prag ve Bratislava.
