AÇLIK

Slogan 'gastronomi yoluyla, içinde olmadığınız bir ülkeyi biliyordu' idi. Önerilen yöntem etnik bir restoranda yemek yemek ve yerel lezzetleri tatmak için denemekti.

İlk ısırık Beyrut'u tanıyordu. Konuşmasının tatlı sesi ve nane çayın taze tadı. Beyrut, güneşe o kadar sevgili ki, her gün binalarının ve diğerlerinin, bazılarının yaralanmış ve hala görünmez olan, savaş yaralarını öperken, sakinleri.

Beyrut'ta mutluydu, yasemin sokaklarından kokuyordu, Hamra'da yürüdü, her zaman şarkının şarkısı tarafından yönlendirildi. müezzin doğu ve batının birleştiği yerde meridyen ve paralel geçişi yıkan Akdeniz dalgaları eşlik eder.

Üçüncü ısırık artık humus. Biliyordum Fattehiçin tabullehiçin hellimiçin köfteiçin baba ganuchiçin menâkiş ve Lübnan'a.

Hala açtım. Dünya Açlığı Neredeyse görünmez, görünmez ve açgözlü bir güçle hareket etti, bir Peru parçasını saklayan beyaz porselen kaseye yöneldi.

Fark ettiği ilk şey, ekşi limon aroması, daha sonra kırmızı biberin tatlı dokunuşu ve kişnişin aromasıydı, sonunda Punta Hermosa'nın dalgalarına meydan okuyan kırmızı teknesinde Luis tarafından iyi yakalanmış olan bu taban tarafından büyülenmesine izin verdi. .

Şu ceviche Lezzetli oldu. Aniden, San Martín meydanındaki o meydanın masalarına, Arequipa'nın Arnavut kaldırımlı sokaklarına, Quechua kadınlarının yorgun ama onurlu bakışlarına taşıdı. Lima'da 9 milyon kişi yaşıyor ve kafasında 9 milyon düşünce yaşıyordu.

Şu ceviche Bir birleşme oldu. Lima ile yeniden bir araya geldi. Karşıtlıklar ile bir araya geldi: limon ve biber, merkezin fırsatları ve banliyölerin zorlukları, sömürge hatıraları ve gelecekteki umutlar, bugün ve o.

Şu ceviche Bu bir armağandı. Barranco'nun bohem gecelerini, pisco ekşi sonsuza dek tanıdığı yabancılarla gülüyor, elleri Plaza de Armas'da oturan siyah beyaz bir gazetede yazıyor. Ve sonra gökyüzünde birçok güneş ve cüzdanda birkaç güneş ile bir yolculuk canlandırmak, San Cristóbal tepesinin 400 metre yüksekliğini Lima'nın ayaklarının altında ve kalbin içinde canlandırmak oldu.

Unuttum humus ve ceviche Asya gibi hissetti ve bu yüzden lezzetli olduğu kadar küçük bir atıştırmalık tarafından sahiplenmesine izin verdi. nigiriDili, aklı ve kalbi Tokyo'ya, Asakusa'ya gitti. Her şey görkemli Senso-ji tapınağını, büyük feneriyle, binlerce şanslı takılarla, erkek arkadaşlarıyla ve Şinto ritleriyle, okul üniformalı kızlarla ve geleneksel kimonolara sahip diğerleriyle çevreliyordu. Her şey görkemli Senso-ji tapınağını çevreledi, ayrıca o küçük olanı izakaya Riuko tarafından işletiliyor. Riuko, iş hayatı, az gülümsüyor, birçok kırışıklık ve en iyi hazırladığı iki gizli narin el ramen mahalleden Başkentten. Bütün dünyadan. Buharda pişirme tabağı eline ulaştığında, başka bir dünyada, baharat aroması, eski aromanın, sihirli aroma dünyasının transa girmiş gibi görünüyordu.

nigiri Bitmişti ama bellek yoktu, bellek zamandan, mekan ve bellekten daha hızlı koştu. Hatırladı takoyakis Osaka çıkışlı okonomiyaki Hiroşima’nın yakitori Sapporo'nun karı altında yuttu hida dana eti Takayama, Kobe ve Okinawa balığı.

Hala açtım. Dünya Açlığı Beyrut, Lima, Tokyo açlığı. Aç olmak için aç.

Öyle, tam bir göbek ve parmaklarının ucundaki mutlulukla, yediği en tatlı tatlıyı aldı: bir sonraki hedefe tek yönlü bir bilet rezervasyonu, önemli değildi, önemli olan takip ettiği şeydi hayata aç