Günün görevi kolaydı: bisikletle Perast'a git. Tabii ki, şeffaf suların Kotor Körfezi, biraz tembelleştik ... 'Daha sonra bırakıp banyo yaparsak ne olur?'Ama hayır! Başlarımızdaki serinletici bir dalışın hoş düşüncesinden kurtulmayı başardık, kıçlarımızı bisiklet koltuğuna koyduk ve pedal çevirdik!
Bizi güzel Perast kentinden ayıran 8 kilometre sıkıcı değildi: solumuzda koy bize sessizce eşlik etti ve sağda renkli balkonları ve kokulu çiçekleri olan taş evlerin ardında bıraktık. Bazen bir araba bizi aştı, ama huzur hemen hemen arkadaşımız oldu. Midye yetiştirilen bir bölgeden geçene kadar her şey mükemmeldi ... veba olan güzel aşkın annesi! Yarış arabalarımızla Contador'un bile yeşil salata ve dopain soslu 1 kg chuleton'u bitirdiği bir süratle hızlandırdık (muhtemelen, eh?) Ve zaten yakındaki Perast'a doğru devam ettik.
Perast, Karadağ'ın sadece yaklaşık 300 kişiyi yaşama ayrıcalığına sahip küçük bir mücevheridir.. Sokaklarda yürümek, Balkanlar'daki bu gezi hakkında en çok sevdiğimiz şeylerden biri oldu: Barok mimari, Venedik geçmişi, ne kadar sakin ve güzels ... ains, aniden orada yaşamak için taşınmak istedik!
Perast bir şeyle ünlü olsa da, yerin gerçek kahramanları olan iki adacık için:
SAN JORGE ADASI (Sveti Dorde)
Bu adada 12. yüzyılın Benedictine manastırını ve (Perast'ın asaletinden kalan karakterlerin bulunduğu) bir mezarlığı ziyaret edebilirsiniz.
KAYA BAYANIMIZ ADASI (Gospa od Škrpjela)
Adriyatik'in tek yapay adasının çok tuhaf bir geçmişi var: 22 Temmuz 1452'de, denizciler, karmaşık bir yolculuktan geri döndüler, Bakire'nin siluetini sudan çıkan bir kayada gördüklerini düşündüler. Bir çeşit mucize olarak, onuruna bir tapınak inşa ederek Meryem Ana'ya haraç vermeye karar verdiler. Bugün Gospa od Škrpjela, Karadağ'ın en tipik görüntülerinden biri ... ve çok güzel!
Size her yıl 22 Temmuz'da Avrupa'nın en eski yarışlarından birinin olduğunu söyleyen bir merak olarak, 'Fašinada ',Yüzlerce teknenin Kaya Meryem Ana adasına yaklaştığı ve suya taş attığı ... görünüşe göre şans getiriyor 🙂
