Çok gezgin 2018'e veda ettikten sonra ve son, beklenmedik ve harika bir Mısır gezisiyle 2019'a, yılın ilk bölümünün çok sessiz olacağı düşüncesiyle başladık. Neden? Çünkü Ocak ayının sonunda ameliyathaneye gitmek zorunda kaldım ve dinlenmek ve iyileşmek zorunda kaldım. 22 Ocak'ta ameliyat ettim ve yaklaşık 10 gün sonra yılın ilk büyük yolculuğu için biletlerimiz olduğunu düşünüyorum ... Eğer duramazsak!
Sonunda, çok sessiz bir yıl olacak olan, hayatımızın en seyahat eden yıllarından biri. Ama spoiler ile değer! Burada, gelenek olduğu gibi kaydediyoruz ve böylece gelecekteki kötü anılarımız bize bir hile vermiyor, 2019 yılının gezgin özeti!
2019'a ayrı ayrı başladık, Rober Pireneler'deki ailesi ve ben Friuli'deki ailemle birlikte. Ama yakında tekrar birlikte olduk, Vera Playa (Almería), nerede biz İspanya'da (yani, çok az XD) kaldı. Zaten söyledim: Ocak sonunda ameliyat etmek zorunda kaldım ve hastanede birkaç gün geçirdikten sonra (her şey iyi gitti, hatta yiyecekler zengin görünüyordu) eve döndüm ve zas! satın alınan uçuş. ¿Dóndeee?
Şubat ayının sonunda, sık sık unutulan İtalyan şehrinde çok iyi günler geçirdiğimiz, hala bilmediğimiz ve sevdiğimiz bir bölge olan Cinque Terre ve Genova'ya gitmeden önce Milano'ya uçtuk. Ayrıca evime gittik ve Venedik'ten ayrılan bir sonraki uçağımızdan yararlanarak, kanalların şehrine geri döndük (ve elbette Cicchetti'ye doğru yola çıktık).
Ve yılın en iyi seyahatlerinden birinin zamanı gelmişti: aldığımız biletler Kolombiya'ya uçmaktı! Güney Amerika'ya ilk gelişimizdi ve ilk gösterime girdiğimizi söylemeliyiz, çünkü ülkeyi çok sevdik. Operasyon nedeniyle “abartmak” istemedik, bu yüzden “sadece biz” Bogotá, Kahve Ekseni, Medellín (iyi bir korkunun ardından hastaneye başka bir ziyaretim daha vardı :-p), San Andrés ve Cartagena'yı ziyaret etti.
Ülkeyi daha fazla keşfetmek isteyen ayrıldık ve er ya da geç geri döneceğimizden eminiz. Kolombiya'ya gitmek istiyorsanız, gidin. Tereddüt etmeyin 😉
Cartagena'da dinlendirici bir haftadan sonra ganimetimizi yeni bir uçağa bindik ve en sevdiğimiz şehir New York'a uçtuk. Biz orada küçük bir tablo kaldı ve bir pa-sa-da, aslında biz daha fazla isteyen ve New York'ta bir sezon yaşamak arzusu ile yaptı. Manhattan'ı daha iyi tanımayı ve Queens ve Brooklyn mahallelerini daha da keşfetmeyi başardık.
O günlerde süper bir haber getiren kayınbiraderimiz Giaco'yu ziyaret ettik: tekrar amca olacağız! Aiiiins, Marcos, ne kazanmak istiyorsun?
Asla uyumayan şehri geride bırakıyoruz (fazla acı çekmeden) ve yeni hedefimize ulaşmak için “Maple Leaf” adlı bir trene biniyoruz: Kanada. Küçük bir tabloda Niagara Şelalesi, Toronto, Montreal, Quebec, Vancouver gibi sembolik yerleri gördük ve dünyanın en muhteşem manzaralarından biri olan Rocky Dağları'nda kaybolmak için bir araba kiraladık.
Kesinlikle yılın gezilerinden biriydi: düzinelerce ayı gördük, birkaç kez poutine yedik ve Kanada'da yaşamak için en iyi şehir olduğunu düşündüğümüze katılmadık (Rober #teamToronto me #teamVancouver), ama evet İkimiz de akçaağaç şurubu ülkesinin harika bir seyahat noktası olduğu konusunda hemfikiriz.
Haziran: Oregon veSan Francisco
Amerika'ya döndük. İlk durak her zaman dikkatimizi çeken bir şehirdi: Seattle ve hayal kırıklığına uğramadık. Oradan bir araba kiraladık ve San Francisco'ya ulaşana kadar Oregon ve Kaliforniya kıyılarını gezdik. Burada 2 hafta boyunca ev değişimi yaparak ve 19 yaşındaki bir kediye baktık (her zaman yaşlı kediler tarafından dokunuluyoruz :-p). Ben de “yakınlık” dan yararlandım ve Las Vegas'ta yaşayan ve harika kızı Martina * _ * ile tanışan en iyi arkadaşlarım Nancy'den birini görmeye gittim.
Haziran ayında da Avrupa'ya döndüğümüzde oldu. Barselona, birkaç gün "ayrılmadan" bir hafta önce harcanan şehirdi: Rober ailesiyle birlikte Sigüenza'ya ve ben Fagagna'daki evime gitti.
Bu ay, kayınbabamızın "Bedar Tepeleri" olarak değiştirdiği bir kasoplonda evcilik yaparak, Cabo de Gata'ya çok yakın küçük bir kasaba olan Bedar'da geçirdik. Piscinote sonsuzluğu, küçük bahçe ve çok fazla huzur (ve hatta daha fazla currele) ayın ortak paydalarıydı. Ama aynı zamanda aile günlerimiz (yeğenimiz Iago'nun ilk doğum gününü kutladık) ve arkadaşlarla birlikte kaldık (merhaba Jairo, merhaba Claudia) 😉
Bir süredir bir hedef etrafında dolaşıyorduk: Rusya ve Ağustos, en sembolik iki şehrini tanımak için seçilen aydı (kötü seçilmişti). Açıkçası Moskova ve St. Petersburg hakkında konuşuyoruz. Aşıktık (özellikle Moskova) ama Ağustos ayında Rusya'ya gitmiyoruz! Aibaaaa ne kadar turizm :-p Kesinlikle Mayıs ya da Eylül ayında gitmek çok daha iyi. Ya da cesursanız… Aralık! Rusya'yı geri döneceğimizi bilerek terk ediyoruz (er ya da geç Transmongolian'a geçeceğiz).
Diğer Baltık başkentlerini tanımak için yolculuğa çıktık: Helsinki, Tallinn, Riga ve Vilnius ve bunun çok yakışıklı bir yolculuk olduğunu söylemeliyiz!
Sigüenza'dan geçtikten ve blog'a yetiştikten sonra (takma ad: çuval yaz) :-p, ucuz bir şekilde hala bilmediğimiz yeni bir hedefe gittik: Fas. İstediğimizi biliyorduk, kaotik ve egzotik sitelersek, bu açık ve gerçekten de: Fas sevdi. Marakeş Fes, Ait Ben Haddou, Erg Chigaga veya Erg Chebbi gibi harika yerlerden geçen bir yolculuk yaptı. Oldukça konsantre bir yolculuk ama hangi biz Fas'ın diğer bölümlerini dahil değildir, bu yüzden geri dönmek için birkaç neden var.
Fez'den Treviso'ya uçtuk ve yine İtalya'da evimde, pizzalar ve hazırlıklar arasında birkaç gün geçirdik. Ne için hazırlıklar? Ailemle Hindistan ve Maldivler'e gitmek için! Hindistan'a seyahat her zaman babamın rüyası oldu ve Maldivler annemi tilin yaptı, bu yüzden avantaj elde etmeye ve 2 × 1 yapmaya karar verdik
2013/2014 yılında Hindistan'da 3 ay geçirdik, normalde bu kez geçirdiğimiz 15 gün bizi çok az tanıyordu, ama çok güzel bir buluşma oldu. Male'ye uçuş yapmadan önce Delhi, Mandawa, Jodhpur, Pushkar, Jaipur, Agra ve Varanasi'den geçiyoruz.
Maldivler'de 4 yeni ada ile tanıştık: Maafushi, Gulhi, Huraa ve Dhiffushi ve hayır, bu varış noktasını bilmek için bir böbrek satmanın gerekli olmadığını kontrol etmek için geri döndük (burada kanıt var).
Kasım, dünyadaki evlerden birine döndüğümüzü gören aydı: Tayland. Bu ülkenin neye sahip olduğunu bilmiyoruz (bakalım, zengin ve ucuz yiyecekler çok yardımcı oluyor) ama bizi bağladı. Ocak ortasına kadar kalacağımız Chiang Mai'ye yaklaşmadan önce kuzey Vietnam'da bir hafta geçiriyoruz.
Bizi uzun zamandır takip eden, Vietnam'ın Asya'daki en sevdiğimiz yer olmadığını biliyor: birkaç yıl önce orada geçirdiğimiz ay bir felaketti! Biz 2 kamera ile bir sırt çantası kaybetti, bir motosiklet çaldı -_-, biz lanet bir soğuk vardı ve hayır, biz dönmek istemiyordu. Ama bu ikinci kez çok daha iyiydi: Hanoi'nin çocukları olarak keyif aldık ve Güneydoğu Asya'nın en büyülü yerlerinden biri olan Halong Körfezi'ne döndük.
Ains Chiang Mai aşklarımdan. Burada mutluyuz, her gün yeni bir restoran deniyoruz (iyi, zaten iyi imzaladığımız bazılarında tekrarlıyoruz), motosikletle geri dönüyor (polis kontrollerini atlatmaya çalışıyor), tapınakları ziyaret ediyor ve rulolarla dolu köşeler arıyoruz (birçok kişi için burada). Chiang Mai ikinci evimiz ve her geçen gün daha fazla kaya ve değişim olduğu doğru olmasına rağmen € / Baht ölümcül -_- çünkü hala ona aşığız. Ne yapacağız?
Yılı burada bitireceğiz, harika bir seyahat yılı 🙂
Ne yapar 2020? Bizim için yeni on yıl, zaten bildiğimiz bir varış noktasına bir gezi ile başlayacak: Japonya, ancak bu kez diğer tarafını (soğuk ve beyaz kar) tanımak için. Maceralar burada bitmiyor ... Şubat ayında çalmak, Myanmar ve lety Güney Kore (Mart ayı ortasında tekrar buluşacağız) Y Peki sonra? Sonra bir alternatifler ufku açıyoruz, ama görmek için beklemek zorundayız ...
2020 için hangi gezgin planlarınız var?
* Diğer seyahat yılları:
- 2018 Özeti
- 2017 Özeti
- 2016 Özeti
- 2015 Özeti
- 2014 Özeti
