HIMEJI KALESİ ZİYARETİ: JAPONYA'NIN EN GÜZELİ

Japonya seyahatinizde kaçırmak istemiyorsanız Himeji Kalesi'ni ziyaret, doğru yerdesiniz: size günümüzde ülkenin en güzel kalesi olduğunu iddia eden şeylerin tadını çıkaracağız.

Beyaz balıkçıl Himeji'nin güneşi altında tekrar parladı ... Hayır. Umeshu ve çılgınım: hakkında konuşuyorum Himeji Kalesi: Japonya'nın beyaz balıkçıl! Bu onun takma adı ve güdüyü sezmek zor değil: beyaz, ince ve zarif, Himeji'nin muhtemelen tüm Japonya'daki en güzel kale. 1333 yılında inşa edilmiş Akamatsu Norimura, olmasına rağmen Toyotomi Hideyoshi iki yüzyıl sonra kale yenilenmiş ve genişletilmiştir.

Toyotomi, 3 katlı büyük bir ana kulenin inşasını emretti ve kaleyi çok sayıda taş duvarla çevreledi. Nedeni basit: bir kalenin ana işlevi savunma idi ve ne kadar zorlaşırsa, sahibi o kadar rahat olabilirdi. Son odaya, büyük savaş ağalarının odasına ulaşmak için sonsuz dolambaçlı sokaklardan, karanlık geçitlerden, sundurmalardan, dar merdivenlerden geçmelisiniz ... elbette endikasyonlar sayesinde bugün çok daha kolay!

1600 yılında büyük Tokugawa Ieyasu kaleyi ele geçirdi ve onu damadı teslim etti, Ikeda Terumasabu, bugün sahip olduğu bu zarif ve heybetli havayı vererek bir kez daha reform yapmaya ve genişletmeye karar verdi.

Tarih kolaylaşmasa da Himeji Kalesi asla zorla alınmadı veya yok edilmedi: feodal sistemin (1871) kaldırılmasından sonra kale açık artırma ve bir şehir adamı tarafından 23 yen karşılığında satın alındı. Amaç, arsa yüzünden araziyi kullanmak için onu yıkmaktı.

Sırasında İkinci Dünya Savaşı Himeji hava saldırılarından sert vurdu. Saf şansla kale bir kez daha hayatta kalmayı başardı (3 defaya kadar bombalandı ancak hasar görmedi).

Kale de korkunç yaşadı Kobe depremi (1995) şehri çok zarar gördü. Beyaz balıkçıl gerçekten ölümsüz görünüyor.

1993 yılında ilan edildi UNESCO MİRASI ve Japonya'nın en güzel ve en iyi korunmuş köşelerinden biri olmanın yanı sıra, hanaminin tadını çıkarmak için de mükemmel bir yer: sadece ilk kiraz çiçeklerini görebiliyorduk, ancak birkaç hafta sonra gösteri inanılmaz olmalıydı.

Varışta, kale siluet Seni suskun bırakacak. Bilet fiyatını gördüğünüzde daha da suskun olacaksınız: 1000 ¥ ?? Biz, hangi sırt çantasıyla sıçan olduğumuzu, girmeye karar verene kadar bir süre müzakere ettik. Bunu yapmamızın nedenleri:
- Baţka ne zaman geri gidiyoruz?
- En iyi Japon kalesidir (veya en azından en iyi korunmuş).
- Buraya görmeye geldik.
- Girmezsek Vero bize sopa verecek.

Gerçek mi? İç bizi hayal kırıklığına uğrattı. Bilmiyorum, ahşap sütunlar arasına gizlenmiş bir ninja veya bizi korumaya ve ahlakı öğretmeye hazır silahlı bir samuray beklemiyorduk, hayır ... ama çok boş görünüyordu! Bizi karşılayacak bir shogun kukla, dans etmek için tüylü bir evcil hayvan, birkaç duvar halısı ... bir şey ... hiçbir şey olmaması, sadece pencereler, tatamiler, ahşap ve merdivenler!

Bir blogda, en iyi yıllarında kalede yaşamın nasıl olduğunu sezdirmemize izin veren rekreasyonlar olduğunu okumuştuk, ama bu, kukla perisinin bile olmadığını 😛

"Buuuuuuu" Japonya'nın sevgililerinin hayal kırıklığını zaten fark ettim. Maalesef iç mekanı beğenmedik ama ... ama ... ama dış harika! Benzer şekilde, olumlu şeyler ararken, 4 bulduk:
- Eşek, merdivenden sonra merdiven, daha sıkı olacak ve artık yediğiniz gyudondan suçlu hissetmeyeceksiniz.
- Himeji şehri manzarası harika.
- Kompleksin tamamı oldukça korkak.
- Eşek, escal ... ah hayır dedim?

Kalenin yakınında ziyareti hak eden bazı Japon bahçeleri (Kokoen Bahçeleri) var. Bir balıkçıl bile gördük, gerçekten 🙂

Himeji'ye ulaşmak için şansı denemeye teşvik ediyoruz. otostop! İlk Japon otostop deneyimi nasıldı? Şey ... ÇOK iyi başladı: Bir benzin istasyonuna yerleştirildikten 7 dakika sonra, başparmak yukarı ve şemsiye altında bir kız ayağa kalktı ve bizi Kobe yakınlarındaki en büyük şehir olan Sannomiya'ya götürdü. Çok km yapmadık ama çok mutluyduk: 'jolin, bu harika! 7 dakika daha fazla blablabla ... '

Biz Sannomiya geldi ve biz tekrar başparmak yukarı ve tekrar süper heyecanlı yağmur altında döndüm. 7 dakika geçiyor 'iyi, bakalım, o kadar da şanslı olmayacağız!' 14 dakika 'hayır na geçer' geçer, na geçer 'geçer. 30 dakika geçiyor 'o zaman, hiçbir şey olmuyor.' 1 saat geçiyor, 1.15 saat geçiyor, 1.30 saat geçiyor ... Bir bayan yaklaşıyor, bize mendil veriyor ve bize işaretler ve bir gülümseme ile en iyi şey JR istasyonuna gitmemiz ve Hadi treni yakalayalım. Hahaha. Evet, evet. Otostopa ikinci girişim = toplam başarısız!

Himeji'ye varıyoruz, kaleyi ve bahçeleri ziyaret ediyoruz ve yola geri dönüyoruz. Kendimizi koymaya, bir otoparkın hemen dışında oturum açmaya karar verdik. İnsanlar yanından geçer, bize gülümser, bizi götürmediği için özür diler. 7 dakika geçer. 14 dakika 21 dakika '5 dakika daha ve istasyona gidiyoruz…. ” kadar ... İngilizce bilmeyen ve bize, eğer istersek onlarla gidebileceğimizi ve istersek onlara benzin için yaklaşık 500 yen verebileceğimizi söyleyen 18 yaşındaki iki kız bize yaklaşıyor. ).

Artık 'otostop yapanlar ödemezler' diye bakıyoruz ama eğer trenle geri dönmeliysek bize her birine 1000, bu şekilde 250 mal olacak! 'Artık konuşmayın, anlaşma kapalı!

Deneyim çok güzeldi, kızlarla 'Japonlar'ı konuştu, Japonya ve İspanya hakkında konuşmaya çalıştı, Japon pop-rock müziği dinledi ve çok gülüyordu. Yarım saat sonra Kobe'ye vardık çünkü sürücü kaybolmaya devam etti: -S

Japonya'da ilk kez 'parmakla seyahat etme' deneyiminden kurtulduk ... evet, birkaç otostopçuyuz!