Herhangi bir ülkeyi ziyaret etmeden önce, tarihi hakkında biraz bilgi sahibi olmanız, yerel geleneklerin çoğunu anlamanıza, belirli konuşma konularından kaçınmanıza, toplumun sorunlarını bilmenize ve insanlarıyla daha fazla empati kurmanıza yardımcı olacaktır. Küba bir istisna değildir, aslında ülkeyi bugün acı çektiği gibi bir duruma yönlendiren önemli gerçekleri bilmek için heyecan verici tarihini düşünmenin zorunlu olduğunu söyleyebiliriz. Bu yazıda önemli bölümlerden ayrılmadan Küba'nın tarihini anlatmaya çalışacağızama yenmeyen bir top yapmamaya çalışalım ... Bakalım anlıyoruz!
Size zaman zaman Küba'nın KO'nun bize bıraktığı ilk ülke olduğunu söylemiştik. İlk görüşte aşk değildi, şeyleri oldukları gibi. Belki de ABD'de iki aylık bir geziden geldiğimiz için, hem fiziksel hem de zihinsel olarak birçok enerjiyi uzaklaştırdı. Bu özel adayı anlamak ve onunla tam olarak uyum sağlamak bizim için zordu ... ve Küba'da kendimize cevabı olmayan sorular sormaya devam ettik. Tabii ki, ilk andan itibaren Kübalılar bize bu adanın en değerli hazinesi gibi görünüyordu. Onlar iyi insanlar, neşeli, çok şey yaşadı ve olumlu bir tavırla hayatla yüzleşmeyi öğrendi ... seni öldürmeyen şey seni daha güçlü yapar, değil mi?
Yolculukta biraz zaman geçirdikten sonra Küba'nın çok fazla sevgi aldığını fark ettik. İlk bakışta ezilme varmış gibi sizi ilk etapta yanlış yere bırakıyor mu. Küba eşsizdir ve bugün böyle güçlü ve farklı bir kişiliğe sahip yerler olduğu takdir edilmektedir.
Bu yeri bilmeden anlamak, yüzeysel olarak olmasına rağmen, tarihi imkansız görünüyor, bu yüzden küçük bir hazırladık Size Küba tarihinin ana aşamalarını anlatacağımız özet.
Küba'nın tarihini 3 dönem: sömürge öncesi, sömürge ve sömürge sonrası.
Sömürge öncesi dönem
Küba'nın kökleri Güney Amerika ve Kuzey Amerika'dan göç eden kasabalarda aranmalıdır. Bu zamanda anahtar tarih 1492 olmasına rağmen, Christopher Columbus adaya geldiğinde.
Sömürge dönemi
İspanyol egemenliğinin, köleliğinin ve gerçek Küba kültürünün gelişmesinin zamanı geldi.
Sömürge sonrası dönem
Olaylar açısından en karmaşık ve en zengin zamandır. Aslında çok farklı iki bölüm var:
- ilkİspanya'nın sınır dışı edilmesi ve adanın Birleşik Devletler'in “koruyucu” eline konulduğu 1898'de “bağımsızlık” fethinden bu yana. O dönem Fulgencio Baptista, yolsuzluk ve ABD'nin ve mafyanın dostane kötüye kullanım politikaları hakkında!
- Bu bizi ikinci Küba tarihinin en önemli figürü olan darbe de Castro ile 1959'da başlayan sahne. Ama karışıklıklar burada bitmiyor: Castro rejimi İki aşamaya ayrılabilir. Sovyet (1961-1991) ve modern (1991'den günümüze).
Bu yazıda Sömürge Dönemi'ne ve her şeyden önce Sömürge Karakolu'na odaklanacağızBu, bugün Küba'yı anlamamıza izin veren birçok şey olduğunda.
İSPANYOL ELDE KÜBA
Evet Columbus Küba'ya ilk gelen oydu, ancak kısa süre sonra diğer Karayip adalarını keşfetmeye devam etmek için onu terk etmeye karar verdi. Birkaç yıl sonra, 1511'de bir İspanyol (Diego Velázquez de Cuellar), diğer 400 adamla birlikte, adayı hükümdarlığın altında kolonileştirme fikriyle geldi. İspanyol tacı. İlk yaptıkları şey 7 villa: Havana, Trinidad, Baracoa, Bayamo, Camaguey, Santiago de Cuba ve Sancti Spíritus. Açıkçası adanın yerlileri endişelenmeye ve isyan etmeye başladı. Normal. Ancak elbette, yerlilerin iradesi silahların gücünün üstesinden gelemedi ve ilk isyan kolayca bastırıldı.
İspanyolların amacı adanın doğal kaynaklarını yağmalamak, bunu yapmak için yerli ve onlar zorunlu işçilerdi (aslında ne olduğunu tanımlayan başka bir kelime: köle). Bir rahip olan Bartolomé de las Casas'ın gelişiyle durum düzeldi ve zorla çalıştırma yasaklandı. Ancak 20 yıl geçti, iğrenç bir sömürgeciliğe karşı yükselme ve özgür insanların bağımsızlığı için savaşma arzusunu önlemek için çok fazla zaman geçti.
Buna Küba tarihinde bir başka önemli gerçeği daha eklemeliyiz: Afrikalı köleler. Neden yapıldı? Kolay: baskılar ve zorla çalıştırma, yerli nüfusu azaltmıştı ve ada, araziyi sömürmek, endüstrilerde (özellikle şeker endüstrisi) çalışmak ve şehirler inşa etmek için insan gücüne ihtiyaç duyuyordu.
BAĞIMSIZLIK SAVAŞLARI
Amerika Birleşik Devletleri Kurtuluş Savaşı, Carlos Manuel de Céspedes hangi 1868 yılında ne olacağını zemin hazırlar ilk büyük devrim Küba, kendisi ve diğerleri için köle Küba fikriyle tamamen bağdaşmayan bir devrim.
Bu dönemin diğer büyük adı José Martí1892'de ÇHC'yi (Küba Devrimci Partisi) kuran vatansever, şair ve devrimci.
Bu hikayenin tamamında 15 Şubat 1898'de Amerikan zırhlısının MaineKüba'da yaşayan vatandaşlarını korumak için ABD tarafından gönderilen patladı. Birçoğu için tam teşekküllü bir sahte bayrak operasyonuydu, ancak ABD için İspanyolları suçlamak ve İspanyol SavaşıAmerikan.
Derinleştirmek için daha fazla bilgi:
- 10 Yıllık Savaş veya Küba Savaşı
- Küba Bağımsızlık Savaşı
PLATT DEĞİŞİKLİĞİ
Yıllarca süren mücadeleden sonra, 1902 Küba bağımsız bir cumhuriyet ilan etti. Ancak, bir ama ... ABD'nin İspanya'ya karşı yardımının tamamen ilgisiz olduğu ortaya çıktı ve teşekkürler (ya da yüzünden) Platt Değişikliği, ülkenin bağımsızlığı, aşağıdakiler de dahil olmak üzere belirli gereksinimleri karşılayacak şekilde koşullandırılmıştır:
- Başlangıç olarak ABD, gerekli gördüğü zaman adaya askeri müdahale etme hakkını saklı tuttu.
- Ayrıca Guantanamo'da bir deniz üssü kurma hakkı elde etti (stratejik olarak Panama Kanalı bölgesine erişim için mükemmel bir nokta).
Platt Değişikliği devrimcilere bir darbe oldu: Tamam, İspanya sınır dışı edilmişti, ama şimdi başka bir "sahip" vardı: ABD.
Derinleştirmek için daha fazla bilgi:
BATISTA FULGENCIO
Bağımsızlıktan sonraki ilk yılların siyasi düzeyde çok kararsız. Bunlar yıllar, darbeler, yolsuzluk, belirsizlik ve Amerika Birleşik Devletleri'nin "koruyucusu" ndaki genel hoşnutsuzluk ile karakterize edilir.
Küba tarihindeki başka bir önemli figür devreye girdiğinde: Fulgencio Baptista1933'te Genelkurmay başkanı ve 1940'ta seçilmek üzere azar azar yol alan bir çavuş. başkan.
Görev süresinin ilk yılları kötü değildi: sosyal reformlar ve Küba'nın liberal ve demokratik bir cumhurbaşkanı bulduğu anlaşılıyor. Ancak bu uzun sürmeyecek: 1944'te görev süresini bitirdikten sonra Amerika Birleşik Devletleri'ne gitti ve baba hayatını yaşamaya başladı ... Amerikalı politikacılarla ve aynı üyelerle iyi kırıntılar yaptı mafya, onlara uyuşturucu, kumarhane ve fahişelik işindeki kârın% 'sini garanti ettiyse, onlara Küba topraklarında blanche atma sözü vereceğine söz veriyor.
1952'de Küba'ya döndü. darbeAmerikalı arkadaşları tarafından destekleniyor. ikinci dönem Batista tamamen farklıydı: başlamak için maaşını komşu devinin ekonomisiyle rekabet edemeyen bir ülkede ABD başkanından daha fazla artırdı. Ayrıca orduya maaşını artırdı, ölüm cezasını geri kazandı ve birkaç temel hak kaldırıldı, grev gibi.
Küba, giderek artan bir şekilde kızdı ve nüfus sefalet eşiğinde yaşarken, birkaçı kral olarak yaşadı.
KÜBA DEVRİMİ
Sizi en çok ilgilendiren kısma ulaştık
Batista Darbesi nüfusun büyük bir kısmını tatminsiz bıraktı ve Havana devrimcilerigittikçe daha fazla sayıda olan bu girişim, inisiyatif almayı ve hemen Küba'ya barış ve adalet getirmeyi meşru hissetti. Ve burada Küba'nın modern tarihinin en önemli figürü haline geliyor: Fidel Castro.
Kardeşi Raul, Teğmen Santamaría ve birkaç devrimci idealistin yardım ettiği genç bir avukat, anlayışlı ve çok güçlü prensiplere sahip olan Fidel Castro, Moncada kışlasına saldırı, Santiago de Cuba'da.
Üzerinde gerçekleşen saldırı 26 Temmuz 1953Cesurdu, ama çok kötü planlanmıştı. Batista ordusu yakında 64 devrimcinin çoğunu ele geçirdi ve işkence etti. Fidel, Raúl ve diğer birkaç kişi kaçmayı başardılar, ancak birkaç gün sonra yakalandılar.
Tüm bunlar için Fidel'in Batista hükümetinin bir üyesinin kızı ile evli olduğu söylenmelidir ... çok ağır, ha? Burada hikayeyi biraz özetliyoruz: Fidel, Raúl ve bir avuç diğer adam yargı. Bir avukat olan Fidel kendi savunmasını üstlendi ve beklendiği gibi hapisten kurtulamadı, ancak en ünlü konuşmalarından birini verdi: “beni mahkemm et, önemli değil, tarih beni kurtaracak”.
İki yıl hapishanede kaldıktan sonra Batista afıyla (az bir başarı ile insanlarla arkadaş olmaya çalışan) serbest bırakıldılar.
Castro karar verdi Meksika'ya sürgünBatista'nın gerçek niyetinin onları öldürmekten korkuyorlardı. Ancak hiçbir zaman Küba'yı tamamen terk etmediler: 26 Temmuz hareketi Zaten devam ediyordu ve onunla birlikte bağımsız ve gizli bir direnişin ilk alevleri vardı.
Meksika'da, her şeyi değiştirecek tarihi bir toplantı yapıldı: Castro, Latin Amerika halklarının kurtuluş hareketlerine katılan çok karizmatik bir Arjantinli doktorla tanıştı: Ernesto Guevara. Ché.
2 Aralık 195680 kişiyle Castro, Camilo Cienfuegos (başka bir önemli figür) ve Ernesto Guevara Küba'ya Granma. Burada da bir yenilgi var: Ordu onları sahilde bekliyor ve isyanı sona erdirmek zor değil. Devrimciler Sierra Maestra dağlarına çekilip yeniden örgütlenmekten başka bir şey yapamazlar.
Castro, halkın desteğine, somut desteğe ihtiyaç duyduklarını açıkça görüyor ve amacına sadık yeni üyeler çekmeye başlıyor, bunlar esas olarak devrimci ilkeleri paylaşan köylüler ve işçiler.
Şu anda gerilla savaşları çok az ve çok az önemli zaferler kazanıyor. Batista'nın ordusu gittikçe ahlaksız ve zayıf. Son savaş Aralık 1958'in sonunda Santa ClaraChe ve adamları Küba ordusu için malzeme, silah ve takviye dolu bir treni raydan çıkardıklarında. patiska Santa Clara enerji santrali devrimcilere teslim olur olmaz savaşın bittiğini ve ne yaptığını biliyordum. Amerika'ya kaçtıancak çok miktarda para ve zenginlik almadan önce değil.
Gerillalar, bu korkunun ardından orduya karşı bir muhalefet bulamadı, zafer yakındı.1 Ocak 1959 Havana sokaklarda devrim başarısı. Küba, ilk kez serbest antiemperyalistti.
Bu hikayenin sonu mu? Şaka bile değil… her şey daha yeni başladı 😉
CASTRO DÖNEMİ
Tüm Batista, zalim, bencil ve yozlaşmış bir şekilde ortaya çıktıktan sonra Birleşik Devletler, Castro figürünü kötü görmedi. Ama elbette, ilk başta Fidel'in ideolojisini, sosyalist düşünceye gittikçe daha fazla benzemiyorlardı. Yıllar içinde ve özellikle Devrimin sonunda, ABD yeni bir düşman kazandığına çok açıktı.
Hatırlamamız gerekir ki, Soğuk savaş Küba'daki duruma odaklanarak, ekonomisi şeker talebinde büyük bir düşüşle karşı karşıya kaldı, nüfusun çoğunluğu yoksulluk sınırının altında yaşıyordu ve buna ek olarak Havana, Amerikalıların en sevdiği yerlerden biriydi Oyun, uyuşturucu ve fuhuşun tadını çıkarın.
Bu, açıkça, Castro'nun sosyalist fikirleriyle uyumlu değildi ve Batista'nın kaçışı ve devrimcilerin zaferi bilinir öğrenilmez, Havana'da yaşayan çok sayıda Amerikalı kaçtı, tüm özelliklerini bırakarak geri (ev ve arabalar dahil ... şimdi Küba'da neden bu kadar çok Amerikan arabası olduğunu anlıyorsunuz!).
Fidel ve adamları bir dizi reformlar onu daha çok deli gibi seven insanların durumunu iyileştirmeye mahkum. Her düzeyde ücretsiz sağlık ve eğitim teşvik edildi, nüfus okuryazar, okul ve hastanelerin inşasına büyük miktarlarda yatırım yapıldı, bebek ölüm oranı düştü ve yaşam beklentisi yükseldi, rasyon kartları sağlandı. herkes yiyebilirdi, ama herkes yeni lidere iyi gözlerle bakmadı.
Şunu söylemeliyim ki SSCB yeni “müttefiki” nden (Amerika Birleşik Devletleri'nden 90 mil uzakta bir artıya sahip olması) çok sevindi ve Castro döneminin başından beri katkıda bulundu finansal yardım Adaya hesaplanamaz.
Amerika Birleşik Devletleri baktılar tehdit ve bu yeni ittifakla Küba'yı Kübalıların kendileriyle istikrarsızlaştırmaya çalıştılar. 1961 yılında Domuzlar Körfezi (Playa Girón olarak da bilinir), bir grup Küba sürgününün (prensip olarak ABD'den destek alarak) Castro sistemine ölümcül bir darbe vurmaya çalıştığı, ancak gerçek bir felaket ortaya çıktı.
- Domuzlar Körfezi İstilası hakkında daha fazla bilgi
Ada tekrar antiemperyalist ilan etti ve ABD yeni bir silah seçti: ünlü kilitler. Bunlar, devrimin zaferinden sonra ABD vatandaşlarının evlerinin, arabalarının ve mülklerinin kamulaştırılmasına yanıt olarak başladı ve 2014 yılında Obama ve Raul Castro'nun toplantısına kadar devam etti.
BERLİN DUVARININ GÜZÜ VE EKONOMİK KRİZ (1989-1995)
Berlin duvarının yıkılması ve SSCB'nin dağılmasıyla birlikte her şey değişti. Kübalılar ve Castrolar için en zor zaman,Özel Dönem". Sovyet sübvansiyonlarıKüba'da yaşam için saf oksijen olan aniden durdularyanı sıra yaklaşık 5 milyar kar garanti şeker ihracatı. Castro ekonomiyi yeniden düzenlemeye çalıştı, ancak yeterli değildi (buna ek olarak, adanın zor bir uluslararası abluka çektiğini unutmayın).
Tanıştığımız bazı Kübalılara göre, bunlar en kötü yıllardı, en zor yıllardı. Yalnızdılar. Yiyecek karnesi vardı, ulaşım durduruldu, sürekli elektrik kesintileri vardı ve birçok Kübalı mümkün olan tek yolun kendi topraklarından ve hayatlarını iyileştirmekten çok daha fakir hale getiren bir hükümetten kaçmak olduğunu anladı. Zamanı geldi ABD'ye büyük göçözellikle Miami'ye, umutsuz Kübalılar kendilerini tehlikeli ve tehlikeli sallarda denize attıklarında.
İşe yarayan tek "reform" ülkeyi yabancı yatırıma (turizm) açmaktı. Yavaş yavaş ekonomik ve siyasi durumun iyileşmesine yardımcı oldu (Küba Avrupa Birliği ve Güney Amerika'daki diğer ülkelerle ilişkilere başladı).
FIDEL SOSYALİST REJİMİ. İYİ VE KÖTÜ?
Fidel Kasım 2016'da öldü, ancak onunla başarıları ve yenilgileri gitmedi. Fidel'in rejiminin kötü ya da iyi olup olmadığı hakkında çok konuşabiliriz. Bizim düşüncemiz o çok iyi ve çok kötü şeyler yaptı. Birçok Kübalı onu seviyor ve diğerleri ondan nefret ediyor. Şu anda sorumlu olan Raúl her zaman daha liberaldi ... dikkat etmesine rağmen, Küba hala Küba
Yaptığı birçok şey var Kıskanç ve övgüye değer Fidel:
- Küba, Latin Amerika'da cehaleti ortadan kaldıran ve bebek ölüm oranlarını önemli ölçüde düşüren ve yaşam beklentisini artıran ilk ülkeydi.
- Küba halk sağlığı sistemi birçok ülke tarafından kıskandı ve sağlık hizmetlerine evrensel ve ücretsiz erişim var.
- Eğitim her düzeyde herkese açık ve ücretsizdir. Bu da olumsuz bir noktaya sahiptir: personel fazla eğitimli ve herkes için nitelikli bir iş yok ... bu yüzden taksi şoförü veya turistik yerlerde çalışan doktor veya mühendis bulmak zor değil. Bunun için ...
- Doktorlar ve hemşireler Latin Amerika'daki diğer ülkelere gönderilir ve Küba bu alanda örnek olur.
- Turizme açılmak büyük bir başarıydı: bu sayede Küba en güçlü ekonomik krizinden çıkabildi.
- "Bilimsel kutbun" kurulması başka bir büyük başarı oldu. Şu anda şeker endüstrisini aşan ülke için en verimli ihracat.
Araştırılması Fidel'in eleştirileri ve Küba devrimi için tekrarlanan birkaç şey var:
- Küba asla kendisini “emperyalizmden” ayırmayı başaramadı. Daha önce İspanya ve ABD olsaydı, SSCB ve Venezuela'ydı. Küba tek başına nasıl "hayatta kalabileceğini" bilmiyordu. Tabii ki, oyunun kuralları zaten farklıydı, ancak sosyalizm tüm Kübalılar için onurlu ve özgür bir yaşamı garanti edemezdi
- Sosyalizm vardı, evet. Ancak sınıflar ve hiyerarşiler asla ortadan kaldırılmadı.
- Her zaman sağlam ilkelerinden övünen Fidel'in gücün gücüyle (işten çıkarılmaya değer) kendini kandırmasına izin verdiğini söyleyenler var. Kübalıları en çok endişelendiren gizemlerden biri, 1959'da Camilo Cienfuegos'un kaybolması ve seyahat ettiği uçaktı. Birçokları için Fidel'in eli kanla lekelenir (Camilo, Castro figürünü gölgeleyebilecek karizmatik bir liderdi).
- Fulgencio Batista'nın rejimi devrildiğinde Kübalılar yeni hükümetin daha adil ve liberal olacağını umuyordu. Her zaman değildi. Kamu idamları, iç gözetim cihazları ve muhaliflerin baskısı vardı.
- Eşcinsellerin “düz yola” dönebilmesi için yeniden eğitim kampları da oluşturuldu.
- Sosyalist Küba'da bireysel özgürlüğe yer yoktur ve gerçekte devrimcilerin hayal ettiği sosyalist cennetten çok uzaktı.
- Sular altında kalan ekonomide ustaca bir artış oldu ve bu, aksi takdirde, birçok Kübalı hayatta kalamadı (iyi bir işi olanlar bile - doktorlar, mühendisler ... - ve maaşlar saçma).
- İşçi hakları (neredeyse) yoktur ve nedeni basittir: anlaşmaları müzakere etme, ilan etme veya grev yapma hakkı yoktur. İşveren (yani devlet) sendikaları da kontrol eder.
- Gerçek bir ifade veya demokrasi özgürlüğü yoktur. Hükümete karşı bile muhalefet olmadığını düşünün. Bir fıkra olarak Obama, Raul'dan birkaç siyasi parti oluşturmasını istediğinde, Raul buna değdiğini söyledi… ABD'de olduğu gibi iki tane olacak: biri onun diğeri Fidel tarafından. Burada tüm hikayeyi okuyabilirsiniz.
açıklama
Gönderi tamamen olmaya çalışıyor nesnel, bir tarafa ya da diğer tarafa girmek istemiyoruz. Oldukça dürüst olmasına rağmen, Küba'nın tarihi Sonuçlar o kadar temeldir ki, sonuç çıkarmak istemek oldukça risklidir. Konuşmak kolay ama iddialı olurdu: ülkede sadece 3 hafta geçirdik ve sevdiğimiz ve sevmediğimiz diğerlerini gördük, ancak farklı görüşlere sahip insanlarla tanıştık ... sadece turistleri geçiyorduk. Küba ve Kübalıları yargılamak imkansız.
* Shutterstock ana fotoğraf
